Adaptief Amsterdam is een strategisch onderzoek naar het klimaatbestendig maken van de stad, uitgevoerd in samenwerking met Dingeman Deijs Architects. In Adaptief Amsterdam zijn drie wijken onderzocht die karakteristiek zijn voor de ontwikkeling van Nederlandse poldersteden; het landmaken van de zeventiende-eeuwse Grachtengordel, de negentiende- eeuwse De Pijp die in de uitleg het oude slotenpatroon volgde en de zeventiende-eeuwse polder de Watergraafsmeer waarvan de polderstructuur tot op zekere hoogte steeds bepalend is geweest voor stedenbouwkundige ontwikkelingen.
In de stedelijke ontwikkeling van Amsterdam werd van oudsher al rekening gehouden met weerextremen. Hierdoor werd in de stedenbouw en architectuur als vanzelf rekening gehouden met de fluctuatie van grondwater. Een goed voorbeeld hiervan ligt in de grachtengordel, waar drijvende kelders mee konden bewegen met het veranderende grondwaterpeil. Men ging destijds uit van onzekerheden en dat nam men op in de wijze van bouwen en wonen. We zijn deze manier van denken en bouwen door de eeuwen heen kwijtgeraakt en wanen ons te vaak in een volledig geconditioneerde en veilige stad. Inzicht in de specifieke opgaven op wijkniveau en het kennisnemen van de lessen uit het verleden kunnen ons helpen de stad weer te laten leven met het water.
Adaptief Amsterdam is uitgevoerd binnen het programma Stedenbouw voor Extremen van Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed en het Stimuleringsfonds. In het ontwerpend onderzoek is een methode ontwikkeld voor drie wijken met verschillende karakteristieken, waarin we grip trachten te krijgen op water om daarmee vorm te kunnen geven aan een kwalitatieve toekomst van Amsterdam die onlosmakelijk met haar verleden verbonden is.